انار درجه یک شهرضا عمیقاً در تاریخ بشر جا افتاده است برای هزاران سال، این یک تامین کننده حیاتی غذا و دارو در میان فرهنگ ها و تمدن های مختلف بوده است.
ریشه های اشتباه نام جنس انار از نام رومی کارتاژ، شهری باستانی در شمال آفریقا گرفته شده است رومی ها به اشتباه انار را از آفریقا می پنداشتند.
در واقع، انار دارای محدوده بومی از شمال شرق ترکیه تا افغانستان است همچنین به میوه انار یک نام لاتین کلاسیک Malum granatum به معنای سیب دانه دار داده شد.
توت های واقعی میوه های گوشتی هستند که از یک گل با یک تخمدان به دست می آیند و معمولاً چندین دانه دارند میوه انار در این گروه قرار می گیرد.
میوه انار از دو لایه تشکیل شده است: یک لایه بیرونی و سخت به نام epicarp یک لایه داخلی و نرم به نام مزوکارپ مزوکارپ داخلی محفظه های متمایز و غیر متقارن حاوی دانه هایی با پوشش گوشتی را تشکیل می دهد.
فرهنگ های باستانی فواید سلامتی انار را درک کرده و از آن در درمان اختلالات گوارشی، اختلالات پوستی و انگل های روده استفاده می کردند.
تحقیقات امروزی نشان داده است که انار ممکن است در پیشگیری از بیماری های جدی مانند بیماری قلبی، دیابت و سرطان نقش داشته باشد.
در اساطیر یونان، انار به عنوان میوه مردگان شناخته می شود، زیرا گفته می شود که از خون آدونیس برخاسته است.
همچنین به طور برجسته در اسطوره هادس و پرسفونه به چشم می خورد.
هادس، خدای عالم اموات، هر سال چند ماه از دانه های انار برای فریب پرسفونه برای بازگشت به جهان اموات استفاده می کرد.
در کنار مرگ، انار نماد باروری در یونان و روم باستان بود ارتباط قوی با آفرودیت، الهه یونانی عشق، و همچنین هرا، الهه یونانی ازدواج و زایمان داشت.
در روم باستان، زنان تازه ازدواج کرده تاج های بافته شده از برگ های انار بر سر می گذاشتند و از آب انار برای درمان ناباروری استفاده می کردند.
در قرآن، انار در باغ بهشت می روید و بارها از آن به عنوان مخلوقات نیک خداوند یاد شده است.
همچنین گفته می شود که انار طبق مسیحیت ایرانی باستان در باغ عدن یافت می شود و اعتقاد بر این است که میوه ممنوعه واقعی به جای سیب است.
