روکش کویل فناوری است که در آن ورق های “پیش ساخته” از ورق گالوانیزه رنگی در رشت یا آلومینیوم تولید می شود که توسط صنعت فرآوری به شکل نهایی در می آید.
فرآیند پوشش و با آن مقررات زیست محیطی به روکش های کویل منتقل می شود. چهار بخش عمده بازار با مواد روکش دار سرو می شود. هر بخش بازار عمدتاً از یک یا دو نوع رزین خاص استفاده می کند.
بخش های بازار عبارتند از ساخت و ساز، حمل و نقل، محصولات مصرفی و بسته بندی بزرگترین بازار از نظر استفاده از پوشش، بخش ساخت و ساز است و پس از آن محصولات مصرفی و حمل و نقل.
پوشش های مورد استفاده یا ترموپلاستیک یا ترموست هستند. با تکنولوژی موجود، سرعت خط در محدوده 200 متر در دقیقه، زمان پخت در محدوده 10 تا 60 ثانیه است، که در آن پوشش باید خواص تراز خوب داشته باشد و در حین خم شدن، چسبندگی خوبی به بستر فلزی نشان دهد.
در حین ساخت مشت شده یا کشیده شده است پوشش ها تقریباً همه بر پایه حلال هستند. تا به حال، سیستم های مبتنی بر آب، پودر و قابل درمان با اشعه ماوراء بنفش به دلایل مختلف موفق به کسب سهم بازار قابل توجهی نشده اند.
تمیز کردن سیستم‌های مبتنی بر آب هنگام تغییر رنگ به رنگ دیگر دشوار است و افزایش استفاده از گاز برای سوخت زباله‌سوزها باعث کاهش مصرف سوخت می‌شود، در حالی که پوشش‌های پودری از مشکل به دست آوردن ضخامت پوشش صاف و کم مورد نیاز رنج می‌برند.
پوشش های قابل درمان با اشعه ماوراء بنفش به دلیل جمع شدگی حجم زیاد چسبندگی ضعیفی از خود نشان می دهند. انواع رزین های مورد استفاده در بازار خود از آلکید، وینیل و اپوکسی به پلی استر تغییر یافتند.
برای ساختمان های فلزی بیرونی، پلی استرها به اندازه کافی بادوام نبودند، به طوری که پلی استرهای سیلیکونی و فلوئوروکربن ها به سرعت در حال ظهور هستند.
