وقتی خودتان کفش کار پاتن می‌خرید یا می‌پوشید، یک قانون کلی این است که باید حدود نیم سانتی‌متر فضا در انگشتان پا باشد.
در هیچ جایی نباید گزارشی از سفتی وجود داشته باشد. گفته می‌شود، کفش‌های چرمی مناسب در ابتدا احتمالاً سفت می‌شوند این قابل انتظار است و بهترین کار این است که فرزندتان را مجبور کنید قبل از بازگشت به مدرسه، مدتی را با کفش‌ها در خانه بپوشد.
همچنین، به خاطر داشته باشید که برخی از کفش ها در سایزهای اروپایی به جای سایز سایز بریتانیایی عرضه می شوند. اندازه‌های اروپایی با E مقدم می‌شوند، در حالی که اندازه‌های بریتانیا گاهی با S برای اندازه‌های کوچک یا L برای اندازه‌های بزرگ پیش‌گفتار می‌شوند.
اگر می خواهید یک ایده تقریبی در مورد نحوه مقایسه دو طرح اندازه گیری داشته باشید، سپس جداول مقایسه را در سایت Start-Rite در اینجا بررسی کنید.
این مهم است زیرا کف نازک بعید است که گرمای کافی یا راحتی جذب شوک ایجاد کند و همچنین احتمالاً به سرعت فرسوده می شود. پاهای خیلی ضخیم و کوچک ممکن است آن‌ها را خیلی سنگین بدانند که به راحتی نمی‌توانند در آن حرکت کنند.
همه چیز خوب و خوب است که روی توری های هوشمند یا سگک های نرم و صاف بپزید، اما اگر کوچولوی شما هر روز به چنین روش هایی تسلط نداشته باشد، نبردی خسته کننده برای او خواهد بود. بچه‌های کوچک‌تر با بست‌های لغزنده یا چسب نواری بهتر هستند.
برخی از کفش‌ها را می‌توان تمیز کرد، که برای والدین نازک ایده‌آل است، اما کفش‌های چرمی کمی بیشتر به TLC، یعنی پولیش روزانه نیاز دارند. این کار آنقدرها هم که انتظار دارید سخت نیست.
واقعاً طولی نمی کشد که به سرعت کفش را با یک برس مناسب و کمی پولیش بپوشانید اما باید در روال زندگی شما لحاظ شود زیرا چرم خراشیده به سرعت شروع به کار می کند. طناب دار به نظر برسید و پولیش منظم می تواند به محافظت از کفش نیز کمک کند.
