عسل یک محصول طبیعی است که به دلیل ارزش غذایی و پتانسیل درمانی آن شناخته شده و مورد قدردانی قرار گرفته است.
عسل خارشتر ۱۴۰۱ محصول شیرینی است که از شهد گل ها، ترشحات گیاهان و یا آنچه در سطح گیاهان وجود دارد توسط زنبورهای عسل تولید می شود. زنبورها پس از جمع آوری مواد اولیه، آن را فرآوری کرده، با مواد خود غنی می کنند و در نهایت در سلول های لانه زنبوری ذخیره می کنند.
بسته به ماده خامی که زنبورها برای تولید عسل استفاده می کنند، دو نوع عسل عمده وجود دارد: عسل گلدار و عسل هر دو نوع دارای ترکیب شیمیایی پیچیده ای هستند که استفاده از آنها را در درمان حفظ می کند.
عسل، یکی از قدیمی ترین درمان های دارویی، هنوز مورد توجه دانشمندان است با گذشت زمان، خواص دارویی بیشتری از عسل کشف شده است، از جمله خواص ضد زخم، ضد التهاب، آنتی اکسیدان و بازسازی بافت با این حال، یکی از اثرات بسیار مورد مطالعه عسل، ضد باکتری است.
برای این کار، چندین عامل کشف شده است که می تواند آن را تقویت کند بنابراین، انواع عسل قهوه ای، مانند عسل مانوکا و عسلک، خواص بازدارندگی خوبی برای بسیاری از گونه های باکتریایی، حتی بر روی استافیلوکوکوس اورئوس و سودوموناس آئروژینوزا مقاوم به متی سیلین دارند.
چندین گروه از محققان نیز نشان داده اند که می توان از روش های میکروبیولوژیکی برای تعیین فعالیت ضد باکتریایی عسل استفاده کرد.
عسل به تمیز کردن زخم‌ها، تحریک بازسازی بافت و کاهش التهاب کمک می‌کند و مطالعات بالینی نشان داده‌اند که پانسمان‌های عسل باعث بهبود سریع‌تر سوختگی‌ها با درجه کمتر انقباضات و جای زخم می‌شوند.
این عمل به دلیل اسیدیته متوسط و سطح کم انتشار پراکسید هیدروژن است که منجر به ترمیم بافت می شود. علاوه بر این، افزایش ویسکوزیته عسل منجر به تشکیل یک سد محافظ در برابر عفونت ها می شود.
نشان داده شده است که عوامل زیادی در فعالیت ضد باکتریایی عسل نقش دارند، مانند ویسکوزیته بالای آن، عمدتاً به دلیل غلظت بالای قند و محتوای کم آب آن، که به ایجاد یک سد محافظ برای جلوگیری از عفونت کمک می کند.
