بزرگترین کیف سامسونت رمزدار هما که معطلق به پیرمردی بود

طرح های امضای دیجیتال جزء مهمی از امنیت کیف سامسونت رمزدار هما هستند. امضای دیجیتال یکی از اجزای اساسی فناوری بلاک چین است و استفاده اصلی آن تأیید اعتبار تراکنش ها است.

اکثر کیف پول‌های کریپتو از محاسبات چند طرفه  یا چند امضایی به عنوان طرح‌های امضای دیجیتال استفاده می‌کنند. MPC در مقابل Multi-Sig یک بحث طولانی مدت در مورد اینکه کدام یک ایمن تر است است. واقعیت این است که با هرکدام معاوضه‌هایی وجود دارد و امنیت کلی به طراحی و اجرا برمی‌گردد.

MPC استفاده از MPC تضمین می‌کند که هیچ نقطه خرابی وجود ندارد و یک کلید خصوصی هرگز به طور کامل در طول ایجاد یا در امضا جمع نمی‌شود. کلیدهای خصوصی هرگز در هیچ نقطه ای از زمان روی یک دستگاه متمرکز نمی شوند و به اشتراک گذاری، رمزگذاری شده و تقسیم می شوند.

این کار با تصادفی کردن اسرار فردی انجام می شود. همیشه بیش از 3 نقطه پایانی در سرورها یا دستگاه های تلفن همراه وجود دارد و این اسرار هرگز به اشتراک گذاشته نمی شوند.

نقاط پایانی در یک پروتکل ایجاد کیف پول غیرمتمرکز شرکت می کنند و کلید عمومی که مربوط به مجموعه ای از سهام خصوصی فردی است محاسبه می شود.

هرگاه امضایی برای tx درخواست شود، حد نصاب بخشی از فرآیند امضای توزیع شده است که در آن هر نقطه پایانی تراکنش و خط مشی را تأیید می کند و سپس تراکنش را امضا می کند.

یک لایه امنیتی اضافی به یک کلید اضافه می کند که می تواند به وجوه دسترسی داشته باشد که یک پیشرفت تاریخی از داشتن یک کلید خصوصی منحصر به فرد است که به وجوه دسترسی دارد.

دو یا چند نفر یا دستگاه را قادر می سازد تا تراکنش ها را به صورت گروهی امضا کنند. مانند MPC، Multi-Sig یک نقطه از شکست را حذف می کند، اما مشکلات در قابلیت همکاری و غیرقانونی بودن پروتکل است.

زیرا هر پروتکل به یک ارائه دهنده کیف پول نیاز دارد تا کدهای متفاوتی را پیاده سازی کند. برای اصلاح حد نصاب ها و به روز رسانی هر کلید باید کیف پول های جدیدی ایجاد شود. این زمانی ایجاد شد که فقط BTC به عنوان یک ارز رایج بود و چالش‌های مختلفی را برای لایه‌های پروتکل مختلف ایجاد کرده است.